Η παρούσα διπλωματική εργασία μελετά την έννοια του χώρου (space) προσεγγίζοντας την μέσα από το πρίσμα της διαθεματικότητας (intersectionality). Συγκεκριμένα μέσα από 8 (οχτώ) κείμενα προσπαθούμε να διερευνήσουμε το πώς βιώνεται και αναπαρίσταται ο χώρος στους λόγους (discourses) φεμινιστικών, αντιρατσιστικών και αντιφασιστικών συλλογικοτήτων που καλούν σε κινητοποιήσεις στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και αφορούν την περίοδο από το φθινόπωρο του 2022 έως το χειμώνα του 2023. Αντιλαμβανόμαστε τον χώρο ως το πεδίο διαπραγμάτευσης των κυρίαρχων σχέσεων εξουσίας και τους «τρίτους χώρους», τους πραγματικά και φαντασιακά βιωμένους χώρους, ως χώρους διεκδίκησης και αντίστασης. Προσεγγίζουμε τις διαθεματικές ταυτότητες ως τους κόμβους όπου διασταυρώνονται πολλαπλές και αλληλοεπικαλυπτόμενες μορφές καταπίεσης και αποκλεισμού που οδηγούν κάποια υποκείμενα ή κοινωνικές ομάδες να τοποθετούνται «εκτός χώρου». Ο λόγος αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο πως βιώνεται και αναπαρίσταται ο χώρος και στο ποιες διαθεματικές ταυτότητες κατασκευάζουν ρηματικά τα υποκείμενα. Οι συλλογικότητες που μελετάμε ενώ φάνηκε να υιοθετούν μια «αγωνιστική πολιτική» (agonistic politics) τόσο μέσω των λόγων που παρήγαγαν όσο και μέσω της πρόσκλησης για εν-σώματη δράση στον χώρο με σκοπό να αντιπαρατεθούν με τις κυρίαρχες ιδεολογίες, σε ορισμένα σημεία μέσα από τα κείμενά τους συμμετείχαν στην αναπαραγωγή των κυρίαρχων σχέσεων εξουσίας και των κοινωνικών ιεραρχήσεων.