Στόχος της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνηθεί αν και κατά πόσο τα νεωτερικά συστήματα που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα, με βάση τις αρχές της παγκοσμιοποίησης, είχαν επιτυχία. Προκειμένου να καταλήξω σε ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με την επιτυχία του εγχειρήματος, αποφάσισα να μελετήσω τις στάσεις και τις αντιλήψεις των μαθητών της γ’ γυμνασίου, από το 1992 μέχρι σήμερα, απέναντι σε θέματα κοινωνικής και πολιτικής συνοχής και πιο συγκεκριμένα αναφορικά με ζητήματα που αφορούν την εκπαίδευση, την εργασία, τα πολιτικά δικαιώματα και τη διατήρηση πολιτισμικής ταυτότητας των μεταναστών και των ατόμων που ανήκουν σε μειονοτικές ομάδες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι εκσυγχρονιστικές τάσεις, όπως εκφράζονται μέσα από το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα, δεν καταφέρνουν να γίνουν αποδεκτές από το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας και συγκρούονται με τις υπάρχουσες κοινωνικές δομές.