H παρούσα εργασία αποτελεί μία προσπάθεια διερεύνησης των αιτιών που οδηγούν σε ομοφοβικές συμπεριφορές και στους τρόπους που τα υποκείμενα διαχειρίζονται τη στιγματισμένη τους ταυτότητα. Ειδικότερα εστιάζει στη σχέση της ομοφοβίας με τις έμφυλες επιτελέσεις, ενώ παράλληλα εξετάζονται και οι τρόποι με τους οποίους οι συμμετέχοντες- ουσες διεκδικούν την ομοερωτική επιθυμία τους ως μέρος της ταυτότητάς τους. Η έρευνα ακολουθεί τις διηγήσεις δέκα ομοφυλόφιλων ανδρών και γυναικών στην Αθήνα, που περιγράφουν τις ομοφοβικές εμπειρίες, που βίωσαν κατά τη διάρκεια της μέχρι τώρα ζωής τους. Όπως προκύπτει από τα ευρήματα της έρευνας, η ομοφοβική συμπεριφορά αποτελεί μέσο τιμωρίας των υποκειμένων, που δεν ανταποκρίθηκαν στα έμφυλα πρότυπα και παράλληλα υπενθυμίζει τις αποδεκτές έμφυλες εκφορές. Η ομοφυλοφιλική ταυτότητα στιγματίζεται καθώς απειλεί την επιβεβλημένη ετεροσεξουαλικότητα και τα όρια του φύλου.