Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τον τρόπο συμμετοχής των προσφύγων ή μεταναστών Αφγανών γονέων στην εκπαίδευση των παιδιών τους, μέσα από την εξέταση των αντιλήψεων, των προσδοκιών και των πρακτικών που υιοθετούν, καθώς επίσης και των εμποδίων που συναντούν οι γονείς στο πλαίσιο του ελληνικού δημόσιου σχολείου. Πλαισιωμένη θεωρητικά από τις έννοιες του πολιτισμικού κεφαλαίου του Pierre Bourdieu, του κοινωνικού και συναισθηματικού κεφαλαίου και αντλώντας στοιχεία από το επιστημονικό έργο μεταγενέστερων μελετητών, όπως της Annette Lareau και της Diane Reay, η εργασία εξετάζει ακόμα το ρόλο που διαδραματίζουν οι πόροι των διαφορετικών μορφών κεφαλαίων των γονέων κατά την προσπάθεια συμμετοχής τους στην εκπαίδευση των παιδιών τους.
Για την επίτευξη του ερευνητικού σκοπού, ακολουθήθηκε η ποιοτική μεθοδολογική  ερευνητική προσέγγιση, ενώ για την συλλογή των εμπειρικών δεδομένων πραγματοποιήθηκαν οκτώ συνεντεύξεις με Αφγανούς γονείς των οποίων τα παιδιά έχουν φοιτήσει ή φοιτούν σε ελληνικά δημόσια σχολεία της Αθήνας. Από τα ερευνητικά ευρήματα προέκυψε πως, οι Αφγανοί γονείς, αν και απέδιδαν στο σχολείο και κυρίως στο νηπιαγωγείο έναν αντισταθμιστικό ρόλο, αντιλαμβάνονταν την εκπαίδευση ως μία διαδικασία που απαιτεί και τη δική τους συμμετοχή. Ανάμεσα στους γονείς παρατηρήθηκε ένας έμφυλος καταμερισμός εργασίας που σχετίζεται με την εκπαίδευση των παιδιών τους, με τους πατέρες να αναλαμβάνουν πιο συχνά την επικοινωνία με το  σχολείο, ενώ οι μητέρες συμμετείχαν πιο ενεργά στη μελέτη στο σπίτι. Οι γονείς συνάντησαν κάποια κοινά γνωστικά και γλωσσικά εμπόδια, τα οποία όμως προσπάθησαν να ξεπεράσουν, αντλώντας πόρους από το οικονομικό και κοινωνικό τους κεφάλαιο. Οι Αφγανοί γονείς συμμετείχαν πολύ περιορισμένα στις γονικές, σχολικές συλλογικότητες, είχαν υψηλές ακαδημαϊκές προσδοκίες από τα παιδιά τους, συμμετείχαν συναισθηματικά στην εκπαίδευσή τους και δε βασίστηκαν στα μέλη της εθνικής τους κοινότητας για να αναζητήσουν πληροφορίες σχετικά με το σχολείο.