Η παρούσα ποιοτική έρευνα ασχολείται με τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μειονοτικοί μαθητές και μαθήτριες της Θράκης αλλά και οι εκπαιδευτικοί στο ελληνόγλωσσο γυμνάσιο. Η μετάβαση από το μειονοτικό δημοτικό στο ελληνόγλωσσο σχολείο φαίνεται να είναι η πιο δύσκολη περίοδος για τους/τις μειονοτικούς μαθητές και μαθήτριες. Στην παρούσα έρευνα αξιοποιείται η έννοια της ταυτότητας υπό ενδυνάμωση και η θεωρία του πολιτισμικού κεφαλαίου, καθώς η συζήτηση για την εκπαίδευση της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης δεν είναι δυνατό να αγνοήσει θρησκευτικές και γλωσσικές διαστάσεις που αφορούν τη μειονότητα της Θράκης. Το υλικό που αναλύεται αποτελείται από 8 συνεντεύξεις εκπαιδευτικών σε ελληνόγλωσσο γυμνάσιο στη Θράκη. Πραγματοποιείται ποιοτική ανάλυση περιεχομένου και δίνεται έμφαση σε μια σειρά προβλημάτων σε τάξεις μεικτού πληθυσμού σε ζητήματα ετερότητας παιδαγωγικών πρακτικών, γονικής εμπλοκής, σχολικών επιδόσεων και κοινωνικών σχέσεων μεταξύ πλειονότητας – μειονότητας.
Οι εκπαιδευτικοί θεωρούν ότι όσα παιδιά προέρχονται από τα μειονοτικά δημοτικά δεν κατέχουν την ελληνική γλώσσα με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται στην επικοινωνία με τα μέλη της πλειονότητας, στις συναναστροφές με τους πλειονοτικούς μαθητές και μαθήτριες, στην κατανόηση και στη συμμετοχή στο μάθημα. Το εμπόδιο και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν ακόμα και με τους γονείς των μειονοτικών μαθητών και μαθητριών είναι η ελλιπής γνώση της ελληνικής γλώσσας τόσο στις σχέσεις των εκπαιδευτικών με τους γονείς όσο και στη μη παροχή βοήθειας από το οικογενειακό περιβάλλον προς τους μαθητές και μαθήτριες της μειονότητας. Όλοι οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν ότι η μετάβαση των μειονοτικών μαθητών από το μειονοτικό δημοτικό στο ελληνόγλωσσο γυμνάσιο πραγματοποιείται σε άγνωστο και ξένο περιβάλλον με πολλά εμπόδια και προβλήματα τόσο για τους/τις εκπαιδευτικούς όσο και για τους μαθητές και μαθήτριες της μειονότητας. Προβληματίζονται αρκετά και προσπαθούν για εύρεση νέων τρόπων έτσι ώστε αυτή η μετάβαση να γίνει πιο ήπια με γρήγορη προσαρμογή στο σχολικό περιβάλλον. Τέλος, θεωρούν σημαντικό να υπάρχει παρουσία εκπαιδευτικών, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών από τα μέλη της μειονότητας στα σχολεία.