Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί η μελέτη των πρακτικών που υιοθετούν οι μητέρες μεσαίας τάξης με παιδιά προσχολικής ηλικίας στο σπίτι και οι νηπιαγωγοί στο σχολείο, για την προώθηση του γραμματισμού των νηπίων. Στην ποιοτική αυτή έρευνα εξετάζεται η συμβολή του πολιτισμικού κεφαλαίου των γονέων στην εξοικείωση των παιδιών τους με το γραμματισμό και πιο συγκεκριμένα στην εξοικείωσή τους με την ανάγνωση εικονογραφημένων αναγνωσμάτων. Στόχος είναι να εντοπιστούν τα σημεία σύγκλισης ή και απόκλισης ανάμεσα στις διαφορετικές κοινωνικές παραδοχές (assumptions) που διέπουν αυτές τις πρακτικές. Το δείγμα αποτέλεσαν έξι μητέρες με παιδιά που φοιτούσαν σε δύο δημόσια νηπιαγωγεία ανατολικής συνοικίας της Αθήνας, καθώς και οι τρεις νηπιαγωγοί τους. Πραγματοποιήθηκαν ημι-δομημένες συνεντεύξεις με μητέρες και εκπαιδευτικούς και συμπληρώθηκαν ημερολόγια για συγκεκριμένες πρακτικές ανάγνωσης. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με την τεχνική της ανάλυσης περιεχομένου. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις σημειώθηκε συμβατός ρυθμός του σχολείου με την οικογένεια και προσπάθειες και από τις δύο πλευρές για την εξοικείωση των μαθητών με το γραπτό λόγο και με την ανάγνωση εικονογραφημένων βιβλίων. Ουσιαστικά, όμως, δεν υπήρχε συντονισμένη προσπάθεια και συνεργασία της οικογένειας και του σχολείου προς αυτή την κατεύθυνση. Επίσης, προέκυψε ότι οι αντιλήψεις των γονέων για το πώς τα παιδιά τους μαθαίνουν γραφή και ανάγνωση συγκροτούνται σημαντικά από την ενημέρωση που έχουν από τις εκπαιδευτικούς σχετικά με το θέμα και κυρίως από τα όσα βλέπουν να γίνονται στην τάξη σχετικά με το γραμματισμό. Αντίστοιχα, και οι πρακτικές γραμματισμού που ακολουθούν οι γονείς στο σπίτι διαμορφώνονται σε μεγάλο βαθμό, από αυτές των νηπιαγωγών στην τάξη.