Τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας αποτελούν ένα προνομιακό πεδίο ανίχνευσης των αναπαραστάσεων του εθνικού «εαυτού» και των εθνικών «άλλων», αποτυπώνοντας ταυτόχρονα τις εθνοκεντρικές τάσεις του εκάστοτε εκπαιδευτικού συστήματος. Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η διερεύνηση των αναπαραστάσεων του ελληνικού έθνους και των άλλων εθνών καθώς και το είδος της εθνικής ταυτότητας που συγκροτούν τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας της τελευταίας τάξης του Δημοτικού σχολείου.   Πιο συγκεκριμένα η ανίχνευση των αναπαραστάσεων του εθνικού «εαυτού» και του εθνικού «άλλου» θα επιχειρηθεί μέσω της ανάλυσης περιεχομένου στα βιβλία Ιστορίας της ΣT΄ Δημοτικού, που χρησιμοποιήθηκαν για την διδασκαλία του συγκεκριμένου μαθήματος από το 1979 έως και το 2013. Τα συγκεκριμένα βιβλία παρουσιάζουν το ελληνικό έθνος να είναι απόλυτα ομοιογενές και να έχει ιστορική συνέχεια από την αρχαιότητα. Επίσης ο εθνικός «εαυτός» παρουσιάζεται πολιτισμικά ανώτερος, σε αντίθεση με τους Τούρκους που παρουσιάζονται ως απολίτιστοι και βάρβαροι. Αξίζει να σημειωθεί ότι ως οι πιο επικίνδυνοι εχθροί του ελληνικού έθνους παρουσιάζονται οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι αλλά οι Τούρκοι αποτελούν τον «αιώνιο» εθνικό εχθρό.