Το μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει ισχυρή και έντονα ιδεολογικά φορτισμένη παράδοση. Μάλιστα, στην εκπαιδευτική βαθμίδα τού Γυμνασίου τα Αναλυτικά Προγράμματα τού μαθήματος έχουν παρουσιάσει τις τελευταίες δεκαετίες σημαντικές αλλαγές με αντίστοιχα έντονο κοινωνικοπολιτικό αντίκτυπο. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η επιλογή και οργάνωση τής σχολικής γνώσης δεν είναι μια ουδέτερη διαδικασία, καθώς και ότι τα Αναλυτικά Προγράμματα αποτελούν κείμενα κατεξοχήν πολιτικά με σημαντικές ιδεολογικές καταβολές και προεκτάσεις, η παρούσα εργασία διερευνά τις ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις που απηχούνται στα εν λόγω θεσμικά κείμενα, καθώς και τα κριτήρια που διέπουν την εκάστοτε επιλογή τού περιεχομένου τους. Η έρευνα εφαρμόζει συνδυαστικά τις μεθόδους τής ποιοτικής ανάλυσης περιεχομένου και κριτικής ανάλυσης λόγου φωτίζοντας όχι μόνο το φανερό, αλλά και το λανθάνον περιεχόμενο των κειμένων. Έτσι, αναδεικνύεται η ιδεολογική σκευή των Αναλυτικών Προγραμμάτων και ανιχνεύονται οι αρμοί που τα συνδέουν με τα εκάστοτε κοινωνικοπολιτικά συμφραζόμενα και τα κατάλοιπα τής εκπαιδευτικής παράδοσης τού μαθήματος.