Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά την παρουσία του εθνικού εαυτού και του εθνικού «άλλου» καθώς και τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση μέσα από την επίσημη σχολική γνώση, όπως αυτή εκφράζεται στο περιεχόμενο των σχολικών εγχειριδίων Γλώσσας των Α’ και Β’ Τάξεων του Δημοτικού Σχολείου. Ως πηγές χρησιμοποιούνται το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών και το Αναλυτικό Πρόγραμμα (2003), καθώς και τα αντίστοιχα σχολικά εγχειρίδια και τα βιβλία δασκάλου (2006) για τη διδασκαλία της Γλώσσας στις δύο πρώτες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου. Το υπό έρευνα υλικό εξετάζεται με τη μέθοδο της ποιοτικής ανάλυσης περιεχομένου με μονάδα ανάλυσης τη λέξη, την πρόταση, την παράγραφο και το κείμενο. Επίσης, αναλύεται και η εικονογράφηση που πλαισιώνει τα κείμενα. Τα πορίσματα της έρευνας συνοψίζονται στο ότι στα εν λόγω σχολικά εγχειρίδια καλλιεργείται η ελληνικότητα και ενισχύεται ο εθνικός εαυτός μέσω της σύνδεσης του παρελθόντος με το σήμερα, κυριότερα μέσα από τις πολιτισμικές αναφορές. Στόχος των βιβλίων παραμένει η ανάπτυξη και διατήρηση της εθνικής ταυτότητας αλλά και η ενίσχυση της ευρωπαϊκής ταυτότητας με σεβασμό στην πολιτισμική ετερότητα. Έτσι, προκύπτει ότι διαφοροποιούνται από τα προγενέστερα σχολικά βιβλία Γλώσσας καθώς δε χαρακτηρίζονται ως εθνοκεντρικά και ενσωματώνουν τον «άλλο» στην πλοκή και δράση του βιβλίου μέσω των αλλοεθνών ηρώων αλλά και με την παρουσία πολιτισμικών στοιχείων άλλων λαών.