Η παρούσα εργασία ασχολείται με το χιούμορ που άρχισε να παράγεται στα μέσα Μαρτίου 2020 και αναπτύχθηκε γύρω από την πανδημία του Covid-19 στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, συλλέχθηκε και εξετάστηκε ένα σώμα πολιτικών γελοιογραφιών που προέρχονται από ηλεκτρονικές εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας, όπως «Αυγή», «Εφημερίδα των Συντακτών», «Καθημερινή», «Τα Νέα» και «Athens Voice», και αφορούν την περίοδο του πρώτου λοκντάουν από 16 Μαρτίου έως και 31 Μαΐου 2020. Οι γελοιογραφίες που συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν θεωρούνται πολιτικές γελοιογραφίες και παράγουν πολιτικό χιούμορ, καθώς σχολιάζουν κριτικά την επικαιρότητα και τις αλλαγές που επέφερε στη ζωή των ανθρώπων η πανδημία, καθώς και τα μέτρα που επιβλήθηκαν από την κυβέρνηση με σκοπό να μην υπάρξει διασπορά του ιού. Σε αυτές τις γελοιογραφίες αναδείχθηκε ο τρόπος με τον οποίο οι γελοιογράφοι αναπαράστησαν την εξάπλωση του κορωνοϊού και ανέδειξαν όψεις της υγειονομικής κρίσης. Επίσης, καταγράφηκαν οι κοινωνικοπολιτικές αντιλήψεις που μεταδίδονται μέσα από τις γελοιογραφίες για να παραχθεί το χιούμορ. Επιπλέον, διερευνήθηκε ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουν οι γελοιογράφοι να μεταδώσουν το χιουμοριστικό μήνυμα μέσω της εικόνας και/ ή του λόγου. Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Γενικής Θεωρίας για το Γλωσσικό Χιούμορ (ΓΘΓΧ) του Attardo (1994˙ 2001). Τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν ότι οι γελοιογράφοι στοχοποίησαν πρόσωπα της επικαιρότητας (πολιτικούς, αστυνομικούς, ιερείς), άσκησαν κριτική στα μέτρα καταπολέμησης του ιού και τόνισαν τις επιπτώσεις του κορωνοϊού. Τέλος, καταγράφτηκε ότι ο γλωσσικός κώδικας και η συνέργεια οπτικού και γλωσσικού κώδικα είναι οι πιο συχνοί τρόποι που επιλέγουν οι γελοιογράφοι για να μεταδώσουν το χιουμοριστικό μήνυμα στους αναγνώστες και τις αναγνώστριες