Η παρούσα έρευνα ασχολείται με τις γυναικείες μεταναστευτικές οργανώσεις της Αθήνας. Μέσα από τη διεξαγωγή συνεντεύξεων βάθους με τα μέλη μιας οργάνωσης γυναικών από τη Βουλγαρία και με την εξάμηνη συμμετοχική παρατήρηση των δραστηριοτήτων της, επιχειρείται να απαντηθούν ερωτήματα, τα οποία σχετίζονται με την επιρροή που ασκεί η συμμετοχή στην οργάνωση στη διαμόρφωση των ταυτοτήτων των μελών της, με το είδος των κοινωνικών δικτύων που δημιουργούνται στο πλαίσιο της και τους πόρους στους οποίους αποκτούν πρόσβαση οι γυναίκες. Τα στοιχεία ταυτότητας των μελών της οργάνωσης διαπλέκονται το ένα με το άλλο. Η συμμετοχή στην οργάνωση φαίνεται ότι συμβάλλει κυρίως στη διαμόρφωση της εθνικής και της θρησκευτικής ταυτότητας των γυναικών και αυτό συμβαίνει με διάφορους τρόπους.

Για να απαντηθούν τα ερωτήματα που σχετίζονται με τα κοινωνικά δίκτυα που δημιουργούνται στο πλαίσιο της οργάνωσης και με τους πόρους στους οποίους αποκτούν πρόσβαση τα μέλη της αξιοποιείται η θεωρία του κοινωνικού κεφαλαίου του Bourdieu και του Coleman, λαμβάνοντας υπόψη την κριτική που τους έχει ασκηθεί από τις φεμινίστριες θεωρητικούς. Η συμμετοχή στην οργάνωση προσφέρει σε κάθε μέλος της ευκαιρίες να δημιουργήσει κοινωνικά δίκτυα με τα υπόλοιπα μέλη. Οι πόροι που προκύπτουν από αυτά τα κοινωνικά δίκτυα αξιοποιούνται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας, κάποιο οικονομικό πρόβλημα ή όταν υπάρχει ανάγκη για εύρεση εργασίας.