Η διπλωματική αυτή εργασία έχει στόχο να μελετήσει τη γλωσσική δημιουργικότητα των συνθημάτων στο γλωσσικό τοπίο της Αθήνας. Πιο συγκεκριμένα, έχει στόχο να απαντήσει στα εξής ερωτήματα:
– Ποιος είναι ο επικοινωνιακός σκοπός των συνθημάτων;
– Τι είδους γλωσσικές πράξεις επιτελούνται μέσα από αυτά;
– Ποιους δημιουργικούς γλωσσικούς τρόπους χρησιμοποιούν;
Τα συνθήματα αποτελούν ένα ιδιαίτερο κειμενικό είδος που ανήκει στις τέχνες και που παράγεται στη δημόσια σφαίρα και για αυτόν ακριβώς το λόγο αποτελεί μέρος του γλωσσικού τοπίου. Η εγγραφή τους στο δημόσιο χώρο δεν είναι απλά μια διαδικασία περιγραφής του κόσμου ή μιας κατάστασης, αλλά αποτελεί επιτέλεση πράξης. Τα συνθήματα δεν λένε απλά κάτι, κάνουν κάτι. Αυτή είναι και μια από τις βασικές υποθέσεις της έρευνας μας την οποία θα διερευνήσουμε χρησιμοποιώντας ως εργαλείο τη θεωρία των γλωσσικών πράξεων του Searle (1969/1979). Η επιτέλεση αυτών των πράξεων γίνεται μέσα από γλωσσικά εργαλεία τα οποία είναι δημιουργικά. Έχοντας ως θεωρητικό υπόβαθρο την έννοια της γλωσσικής δημιουργικότητας, όπως ορίζεται στον Carter (2004), αλλά και υιοθετώντας τη θέση ότι η δημιουργικότητα δεν είναι προνόμιο της ελίτ, αλλά αφορά και είναι χαρακτηριστικό όλων των ανθρώπων, αναλύουμε το δείγμα των 145 συνθημάτων που έχουμε συλλέξει. Έτσι λοιπόν κατηγοριοποιούμε τα συνθήματα με βάση τις γλωσσικές πράξεις (Searle 1969/1979) που επιτελούν και τα αναλύουμε με βάση τις κατηγορίες γλωσσικής δημιουργικότητας (Carter 2004). Καταλήγουμε εν τέλει σε συμπεράσματα που σχετίζονται με τις πράξεις που επιτελούν, τη δημιουργικότητα τους αλλά και τη σημασία που προσδίδεται στο νόημα του λόγου τους εξαιτίας της παραγωγής τους στη δημόσια σφαίρα. Τα συνθήματα δεν περιγράφουν απλώς τα πράγματα αλλά επιτελούν πράξεις. Η εγγραφή τους είναι μια ενεργητική διαδικασία μέσα από την οποία οι συγγραφείς τους διεκδικούν λόγο αλλά και χώρο στη δημόσια σφαίρα. Τέλος η δημιουργικότητα τους ενισχύει την θέση ότι η δημιουργικότητα δεν είναι προνόμιο της ελίτ αλλά χαρακτηριστικό όλων των ανθρώπων.