Η παρούσα εργασία αφορά το χιούμορ στο πλαίσιο της σχολικής τάξης και πιο συγκεκριμένα ασχολείται με τις απόψεις των δασκάλων σχετικά με τη χρήση ή τη μη χρήση του κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας τους. Στους ερευνητικούς της στόχους περιλαμβάνονται η διερεύνηση των κινήτρων και των επιδιώξεων τους αναφορικά με τη χρήση του χιούμορ, η ανάδειξη των θετικών και των αρνητικών όψεων του στο σχολικό περιβάλλον, καθώς και των τρόπων πρόσληψής του από τους μαθητές και τις μαθήτριες. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν η ποιοτική έρευνα. Διενεργήθηκαν δώδεκα ημιδομημένες συνεντεύξεις σε εν ενεργεία δασκάλους και δασκάλες, οι οποίοι και οι οποίες διδάσκουν σε δημόσια δημοτικά σχολεία στην περιφέρεια Αττικής. Κατόπιν της συλλογής των δεδομένων της έρευνας, αυτά απομαγνητοφωνήθηκαν στο σύνολό τους και έπειτα πραγματοποιήθηκε σε αυτά θεματική ανάλυση. Από τα ευρήματα της έρευνας προκύπτει ότι το χιούμορ γίνεται αντιληπτό από τους δασκάλους και τις δασκάλες ως κάτι θετικό. Στην προσπάθειά τους να δώσουν έναν κατά τη γνώμη τους ορισμό συνδέουν το χιούμορ με την ευχαρίστηση, τη χαλάρωση, τη διασκέδαση, την ευθυμία και την εξυπνάδα. Επιπλέον, στο σύνολο τους πιστεύουν ότι το χιούμορ συντελεί στην ύπαρξη ομαδικού πνεύματος και ευχάριστου κλίματος στην τάξη. Παράλληλα, οι θέσεις των δασκάλων αναδεικνύουν ότι το χιούμορ επιδρά ευεργετικά στη σχέση μεταξύ διδασκόντων/διδασκουσών και διδασκόμενων. Ωστόσο, η πλειονότητα των εκπαιδευτικών επισημαίνει εξίσου ότι είναι απαραίτητες η ύπαρξη «ορίων» και η τήρηση κανόνων συμπεριφοράς κατά τη χρήση του χιούμορ τόσο στο πλαίσιο της σχολικής τάξης ειδικότερα όσο και στο σχολικό περιβάλλον γενικότερα. Τέλος, από τα λεγόμενα τους προκύπτει ότι δεν υπάρχουν ενότητες εντός των διδακτικών εγχειριδίων του δημοτικού που να αφορούν εξ ολοκλήρου το χιούμορ.